KWANJANGNIM

Op 8 april 1961 werd Emilio Iglesias López geboren in een klein dorpje, Garganta la Olla, ten westen van Spanje.

 

In januari 1968 kwam hij naar Nederland om bij zijn ouders te wonen die eerder geëmigreerd waren. Toen hij in Nederland kwam, was het erg moeilijk voor hem, want hij sprak geen woord Nederlands. Hij ging naar de basisschool en leerde daar al snel de taal. Het was niet gemakkelijk voor hem, want hij was een buitenlander en werd niet zo geaccepteerd. Je jongens op school zeiden dat hij maar terug moest gaan naar zijn eigen land. Hij voelde zich erg gediscrimineerd.

Vaak kwam hij boos thuis van al dat gepest en die onvriendelijke opmerkingen.  Zijn vader gaf hem een leer het jezelf Karate boekje cadeau met de bedoeling om hem meer zelfvertrouwen te geven en om zich te kunnen verdedigen. Op zijn vijftiende begon hij met Wadokai karate in een Cultureel Centrum voor buitenlandse  jongeren (Spanjaarden, Marokkanen, Italianen) in Eindhoven. Nadat zijn Karateleraar wegging, kreeg hij les van een Kung Fu meester in de tijger en kraanvogel stijl. Helaas was die leraar illegaal in Nederland en moest hij terug naar China.

 

Na de basisschool ging hij naar de Mavo (Aloysius-Mavo) en vervolgde  daarna zijn schoolloopbaan op de Havo (Van Maerlandtlyceum). Na het behalen van zijn diploma schreef hij zich in op de Lerarenopleiding in Tilburg. Zijn eerste keuze was de vakkencombinatie Frans en Engels. Om zogenaamde uitspraakproblemen moest hij een nieuwe keuze maken. Geloof het of niet, met ogen dicht viel de keuze op het vak Godsdienst/Levensbeschouwing.

Sinds het vertrek van zijn Kung Fu meester had hij alles gezet op zijn studie, die niet vlekkeloos verliep en beoefende al lange tijd geen sport. Hij maakte toen een belangrijke keuze die zijn verdere leven zou gaan bepalen. Op zijn twintigste schreef hij zich in bij Taekwondo Vereniging Kawarmala.

Daar trainde hij vijf keer in de week. Hij deed mee aan wedstrijden, werd scheidsrechter van de vereniging en hielp mee met lesgeven.

In april 1988 kreeg hij zijn lerarendiploma in Tilburg. Hij had bereikt wat  hij wilde ondanks de vele tegenslagen en dat dankzij zijn koppigheid, doorzettingsvermogen en geloof in de toekomst. Het afscheidsbriefje van de afdelingshoofd getuigt van zijn volharding, geestdrift en motivatie.

 

Op een Nederlandse Kampioenschap in 1991 ontmoette hij dhr, Seo, een Koreaanse Taekwondo en Hapkido grootmeester. Hij was op zoek naar mensen die samen met hem de stijl van GM Myung Jae-Nam (IHF) zouden willen verspreiden in Nederland. Kwanjangnim droomde al een hele tijd van een eigen school en zag nu zijn kans schoon. Hij schreef zich meteen in voor die cursus. In daarop volgende jaren woonde hij vele seminars en stages bij, waarin wijlen GM Myong Jae-Nam les gaf in Hapkido en Hankido. 

Na ruim een jaar lang denken en zoeken ontwierp hij het logo dat bij hem en zijn club zou passen. Het  uiteindelijk logo werd een boerenzwaluw (CHEBI in het Koreaans), met op de achtergrond de Um-Yang (HEMEL en AARDE) teken uit de Koreaanse vlag. Symbolisch staat het voor het streven naar het ultieme evenwicht  tussen hemel en aarde m.a.w. evenwicht tussen LICHAAM en  GEEST.

Zo moeten de beoefenaars van Hapkido ook in evenwicht staan met de mensen en de natuur om hun heen.

Op 5 september 1992 was zijn sportschool een feit. Hij stichtte Sportschool CHEBI.

Sindsdien heeft hij vele leerlingen opgeleid tot internationaal, Europees en Nederlands kampioen.

 

Tijdens de Europese Kampioenschappen van 2005 in Graz (Oostenrijk) ontmoette hij meester Roberto Proo uit Mexico. Hij vertelde hem over de World Hapkido Federation en stelde hem voor deze wereldorganisatie te vertegenwoordigen in Nederland.

In september 2006 ging hij naar Tijuana (Baja California, Mexico) samen met twee van zijn leerlingen Mark van Keulen en Bas van de Ven en de mogelijk geïnteresseerde Martin Zingel. Daar ontving hij uit handen van GM Myung Kwang-Sik alle diploma’s en certificaten die nodig zijn om in Nederland de World Hapkido Federation te vertegenwoordigen.

 

Terug in Nederland stichtte hij de Dutch H.K.D. Federation. Het embleem van de Dutch H.K.D. Federation heeft hij zelf ontworpen. De adelaar was sinds 1967 het symbool voor Hapkido, vanwege zijn snelheid en krachtige klauwen. 

De adelaar, als koning van de vogels, heeft iets majestueus en staat tevens voor vrijheid. De kleuren rood, wit en blauw staan niet alleen voor de Nederlandse vlag, maar ook voor het Um-Yang teken uit de CHEBI en de Koreaanse vlag. De cirkels symboliseren de oneindige bewegingen van de tegenovergestelde polen, waarbij gestreefd wordt naar balans.

In juni 2011 ontvangt hij zijn 6e dan (Chongsa) en de titel Ph.D. (International Doctor in the Philosofy of Martial Arts).

 

Emilio-Kwanjangnim kan dus om twee redenen met Kwanjangnim aangesproken worden (titel voor oprichter/stichter van een dojang, school/club).

· Oprichter van Sportschool CHEBI

· Oprichter van de stg Dutch H.K.D. Federation